مرکز تحقیقات علوم توانبخشی

در سرتاسر جهان، نزدیک به 240 میلیون کودک (یک نفر از هر ده کودک) یک یا چند نوع معلولیت دارند؛ از این بین، نزدیک 21 میلیون نفر در خاورمیانه و آفریقای شمالی زندگی می کنند. هر یک از آنها - مانند هر کودکی در جهان - حق دارند از مراقبت، آموزش، تغذیه مناسب و حمایت اجتماعی برخوردار شوند و از بازی و اوقات فراغت لذت ببرند. با این حال، اغلب اوقات از چنین حقوقی محروم می مانند.

یکی از راه های کنترل مایوپی، رویکردهای دارویی است. با توجه به مشخصات ایمنی و سهولت تجویز، آتروپین به عنوان یکی از پذیرفته شده ترین مداخلات برای نزدیک بینی در بسیاری از کشورها می باشد.

نور در کنترل مایوپی نقش مهمی دارد. با توجه به این امر، محققان روش درمانی نوینی به نام (Repeated Low-level Red Light (RLRL را برای جلوگیری از پیشرفت مایوپی پیشنهاد داده‌اند که در لغت به معنای نور قرمز تکرارشونده با شدت کم است.

انتظار می رود تا سال 2050، شیوع جهانی مایوپی به 50 درصد برسد. در حال حاضر، وقفه در پیشرفت بیماری در کودکان و نوجوانان به عنوان امیدوارکننده ترین رویکرد برای جلوگیری از آسیب های شدید در سنین بالاتر در نظر گرفته می شود. در MyopiaX® از این استراتژی کنترل مایوپی استفاده می شود.

افراد دارای معلولیت در درجۀ اول، فرد/ انسان هستند. معلولیت بیماری نیست و افراد دارای معلولیت، بیمار نیستند. آنها قهرمان و سوپرمن هم نیستند؛ تنها دارند مثل همۀ انسان های دیگر به بودن و زندگی سادۀ خود ادامه می دهند. کلمات قدرتمند هستند. لازم است همۀ ما در انتخاب کلماتی که برای افراد دارای معلولیت به کار می بریم دقت کنیم تا تصویری محترمانه و متعادل از افراد دارای معلولیت به نمایش بگذاریم.

اختلالات طیف اوتیسم، گروهی گوناگون از عارضه های مربوط به رشد و تکامل مغز هستند. به گزارش سازمان بهداشت جهانی در بین هر صد کودک، حدوداً یک نفر به اختلالات طیف اوتیسم مبتلا است. علامت های مشخصۀ اوتیسم ممکن است در اوایل دوران کودکی نمایان شوند؛ اما تشخیص پزشکی تا چند وقت بعدتر صورت می گیرد. توانمندی ها و نیازهای افراد دارای اوتیسم مختلف است و می تواند با گذر زمان گسترش یابد. در عین اینکه بعضی از افراد دارای اوتیسم می توانند به صورت مستقل زندگی کنند، بعضی دیگر از آنها معلولیت های شدید و نیاز به حمایت و مراقبت مادام العمر دارند. مداخلات روانی - اجتماعی مبتنی بر شواهد می توانند ارتباطات و مهارت های اجتماعی فرد دارای اوتیسم را بهبود بخشند و تأثیر مثبتی روی نیک بودی و کیفیت زندگی فرد و مراقبان او داشته باشند. برای تحقق قابلیت دسترسی، شمول و حمایت بیشتر از افراد دارای اوتیسم، نیاز به اقدامات اجرائی در سطح جامعه و اجتماع وجود دارد.

به گزارش سازمان بهداشت جهانی، در حال حاضر (سال 2023)، پنجاه و پنج میلیون نفر در سرتاسر جهان به دمانس مبتلا هستند؛ بیش از 60 درصد از این مبتلایان در کشورهای کم درآمد و با درآمد متوسط زندگی می کنند. هر سال نزدیک به ده میلیون مورد جدید اضافه می شود. دمانس در اثر گستره ای از بیماری ها و آسیب های اثر گذار روی مغز ایجاد می شود. بیماری آلزایمر، رایج ترین شکل دمانس است و 60 تا 70 درصد موارد دمانس را به خود اختصاص می دهد.

سازمان بهداشت جهانی در سال 2023، اعلام کرده است بیش از 2.5 میلیارد نفر در سرتاسر جهان نیاز به یک یا چند نوع از تکنولوژی های کمکی دارند. با سالمند شدن جمعیت و افزایش بیماری های غیر واگیر، این رقم به بیش از 3.5 میلیارد نفر در سال 2050، خواهد رسید و بیشتر افراد سالمند نیاز به حداقل دو یا چند نوع از این تکنولوژی ها خواهند داشت. سلامت خوب و نیک بودی در مرکز چشم انداز برنامۀ توسعۀ پایدار تا سال 2030 است. برای تضمین توسعۀ پایدار برای همه، نیاز به پوشش همگانی سلامت وجود دارد؛ به طوری که همۀ افراد در همه جا بتوانند بدون مواجهه با مشکلات مالی به خدمات بهداشتی مورد نیاز دسترسی داشته باشند. به منظور دستیابی به اهداف توسعۀ پایدار، به منظور ارائۀ پوشش همگانی سلامت و همچنین به منظور اجرای کنوانسیون سازمان ملل متحد در خصوص حقوق افراد دارای معلولیت که به تصویب 177 کشور (از جمله ایران) رسیده است، نیاز به پرداختن به مسئلۀ کالاهای کمکی وجود دارد. هیچ کس را پشت سر نگذاریم؛ مطمئن شویم تمام افراد دارای معلولیت، سالمندان و افراد دارای بیماری های مزمن در اجتماع به حساب بیایند و از زندگی سالم و با کرامت برخوردار باشند.

به گزارش سازمان بهداشت جهانی در سال 2022، افراد دارای معلولیت در مقایسه با افراد بدون معلولیت در سیستم سلامت با نابرابری های (inequities) بیشتری رو به رو هستند.

Any patient with eye disease should use extreme caution with VUITY as it can make these conditions worse