نتایج یک مطالعۀ مروری نظام مند و متا آنالیز توسط محقق مرکز تحقیقات علوم توانبخشی نشان داد:
5.7 درصد از دانش آموزان مقطع ابتدایی در ایران نارساخوانی دارند.
نارساخوانی (Dyslexia) یک اختلال یادگیری شایع است که بر توانایی خواندن، نوشتن و هجی کردن کلمات تأثیر می گذارد. این مشکل ناشی از نقص در هوش یا آموزش نیست، بلکه به دلیل تفاوت در عملکرد مغز، به ویژه در پردازش زبان رخ می دهد.
به مناسبت دوم آوریل، روز جهانی آگاهی از اوتیسم بخوانیم:
مهربانی و همدلی مبتنی بر شواهد برای کودکان دارای اوتیسم
نتایج طرح محقق دانشگاه علوم پزشکی زاهدان:
بررسی نقش مشترک و اختصاصی غفلت و الکسیتایمیا والدین دارای کودکان اوتیسم در میزان سازگاری کودکان غیر اوتیستیک خانواده
تغییرات خواب می تواند جزو اولین شاخص های زیستی بیماری آلزایمر باشد.
خواب برای حفظ سلامت مغز بسیار مهم است و خواب ضعیف حتی می تواند خطر ابتلا به دمانس را افزایش دهد. بر اساس آمار CDC، ساعات خواب حدود یک سوم بزرگسالان در ایالات متحده به هفت ساعت نمی رسد. افراد مبتلا به آلزایمر مشخصاً به چالشهای مختلفی در رابطه با خواب کافی برخورد میکنند. یافتههای اولیه جدید که در کنفرانس سالانۀ انجمن علوم اعصاب ۲۰۲۴ در شیکاگو ارائه شد، روشن میسازد که چگونه الگوهای خاص خواب میتوانند نشاندهنده اولیه بیماری آلزایمر باشند.
تغییرات در پروزودی گفتار در بیماران مبتلا به پارکینسون
بیماری پارکینسون، یک اختلال پیشرونده عصبی است که تقریباً یک تا ۲ درصد از افراد بالای ۶۰ سال را تحت تأثیر قرار می دهد. محقق مرکز تحقیقات علوم توانبخشی و همکاران در تحلیلی جامع، با تمرکز بر جنبه های زبانی و احساسی لحن، ادراک لحن زبان فارسی در بیماری پارکینسون را مورد بررسی قرار دادند. این محققان با استفاده از The Florida Affect Battery (FAB) که برای زبان فارسی رواسازی شده است؛ درک زبانی و احساسی را در سه گروه 22 نفره از افراد میانسال، سالمندان سالم و افراد دارای بیماری پارکینسون مقایسه و نتیجه گیری کردند: در کار بالینی باید هم به جنبههای حرکتی و هم به ادراک گفتار و لحن توجه شود. این رویکرد میتواند فرآیند درمان و توانبخشی را بهبود بخشد و در نهایت به کیفیت زندگی بهتر برای افراد مبتلا به بیماری پارکینسون کمک کند.
نتایج مطالعۀ محققان این مرکز نشان داد:
در سندروم گیرافتادگی مزمن شانه، تکنیک موبیلیزشن همراه با حرکت مؤثرتر از موبیلیزیشن تنها است.
در مطالعه ای که محققان مرکز تحقیقات علوم توانبخشی زاهدان بر روی 30 بیمار دارای سندروم گیرافتادگی مزمن شانه و با هدف مقایسۀ دو تکنیک درمان دستی: موبیلیزیشن همراه با حرکت و موبیلیزیشن تنها انجام دادند؛ مشخص شد تکنیک موبیلیزیشن همراه با حرکت، به طور قابل توجهی در تسکین درد، کاهش ناتوانی و بهبود عملکرد این بیماران مؤثرتر است.