نتایج یک مطالعۀ مروری نظام مند و متا آنالیز توسط محقق مرکز تحقیقات علوم توانبخشی نشان داد:
5.7 درصد از دانش آموزان مقطع ابتدایی در ایران نارساخوانی دارند.
نارساخوانی (Dyslexia) یک اختلال یادگیری شایع است که بر توانایی خواندن، نوشتن و هجی کردن کلمات تأثیر می گذارد. این مشکل ناشی از نقص در هوش یا آموزش نیست، بلکه به دلیل تفاوت در عملکرد مغز، به ویژه در پردازش زبان رخ می دهد.

نتایج یک مطالعۀ مروری نظام مند و متا آنالیز توسط محقق مرکز تحقیقات علوم توانبخشی نشان داد 5.7 درصد از دانش آموزان مقطع ابتدایی در ایران نارساخوانی دارند و پسرها بیشتر تحت تأثیر قرار می گیرند. این یافته ها نیاز به وجود معیار تشخیصی استاندارد شده و مداخلات مبتنی بر شواهد به منظور حمایت از دانش آموز دارای نارساخوانی را نشان می دهند.
ویژگیهای اصلی نارساخوانی:
مشکل در خواندن: کندی در خواندن، اشتباه در تلفظ کلمات یا حدس زدن آنها بدون توجه به متن.
دشواری در هجی کردن: مشکل در نوشتن صحیح کلمات و یادگیری قوانین املایی.
مشکل در پردازش صداها: تشخیص و تفکیک صداهای زبان (مثلاً تفاوت بین «پ» و «ب») سخت است.
مشکلات حافظه کوتاهمدت: بهخاطر سپردن دنبالهها (مثل روزهای هفته یا اعداد) دشوار است.
تأثیر روی نوشتن: جملهنویسی نامنظم، مشکل در نگارش و سازماندهی افکار.
comment